รวยสุดกู่! สัดส่วนเงินคนรวยต่อคนจน ห่างกันลิบ

http://www.go6tv.com - รายได้ประชากรต่อของประเทศไทย พบว่า กลุ่มคนรวยที่สุดมีสัดส่วนรายได้กว่า 55 เปอร์เซ็นต์ ขณะที่คนจนมีสัดส่วนรายได้แค่ไม่ถึง 5 เปอร์เซนของเงินทั้งประเทศ

จากรายงานเรื่องช่องว่างรายได้ในสังคมไทย ซึ่งดำเนินการสำรวจและวิจัยโดย สมชัย จิตสุชน / จิราภรณ์ แผลงประพันธ์ โดยสถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย แสดงข้อมูลการคำนวณหารายได้รวมของแต่ละกลุ่มประชากร ซึ่งตัวเลขล่าสุด (ปี ค.ศ. 2009) พบว่ากลุ่มที่รวยที่สุดมีส่วนแบ่งรายได้มากกว่าครึ่งของรายได้ทั้งหมด โดยมีส่วนแบ่งรายได้สูงถึงร้อยละ 54.4 ในขณะที่กลุ่มที่จนที่สุดมีส่วนแบ่งรายได้เพียงร้อยละ 4.6 ผู้มีรายได้สูงสุด 20% ของประชากร มีรายได้เฉลี่ยคิดเป็นประมาณ 11.9 เท่าของผู้มีรายได้ต่ำสุด 20%

ซึ่งรากเหง้าปัญหาการกระจายรายได้นี้ มิใช่อยู่ที่ระบบเศรษฐกิจเพียงประการเดียว แต่เป็นผลพวงจากความเหลื่อมล้ำในอำนาจทางการเมือง ซึ่งแสดงออกในรูปของระบบเศรษฐกิจและสังคมที่ชอบธรรมดังที่กล่าวถึงข้างต้น ความเหลื่อมล้ำของอำนาจทางการเมืองมีอยู่ในทุกระดับ ในการใช้สิทธิใช้เสียงทางการเมืองและการจัดสรรทรัพยากรส่วนรวม องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นยังถูกครอบงำด้วยผู้มีอิทธิพลในท้องที่ซึ่งใช้งบประมาณแผ่นดินเพื่อประโยชน์ของตนและพวกพ้อง การเลือกตั้งมีลักษณะขึ้นกับตัวบุคคลสูงผ่านระบบอุปถัมภ์ระหว่างนักการเมือง หัวคะแนน และชาวบ้าน จนทำให้ผู้ที่ต้องการทำประโยชน์ให้กับท้องถิ่นจริงๆ ไม่มีโอกาส


ในด้านเศรษฐกิจ รัฐควรเน้นการขยายตัวของเศรษฐกิจที่เอื้อต่อคนจน (pro-poor growth) เช่นการให้การศึกษาและทักษะกับแรงงานระดับล่างที่ตรงกับความต้องการของระบบเศรษฐกิจ เพื่อให้เศรษฐกิจขยายตัวพร้อมๆ กับการแบ่งปันโภคผลของการเติบโตให้กับผู้มีรายได้น้อยอย่างเหมาะสมและทั่วถึง

ทางด้านสังคม สังคมไทยต้องให้การศึกษาขั้นพื้นฐานที่ทั่วถึงและมีคุณภาพโดยเฉพาะการศึกษาในระดับกลางและระดับสูง และควรมีระบบแนะแนวการศึกษาสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมที่กำลังเข้าสู่ระดับอุดมศึกษาเพื่อให้สามารถเลือกวิชาที่ตรงกับความต้องการของตลาดหรือที่ตัวเองสนใจอย่างแท้จริง