สำนักข่าวต่างประเทศรายงานเมื่อวันที่ 22 มี.ค.ว่า เกิดกระแสลือสะพัดทางอินเทอร์เน็ตของจีนเกี่ยวกับความขัดแย้งทางการเมืองของพรรคคอมมิวนิสต์ โดยมีการลือว่า พรรคคอมมิวนิสต์จีนจะก่อเหตุรัฐประหาร หลังกรณีความขัดแย้งภายในพรรค รวมทั้งรายงานข่าวว่า มีการนำรถถังออกมายังเมืองหลวงปักกิ่ง และมีการยิงปืนภายในที่พักผู้นำพรรคคอมมิวนิสต์บางคน ส่งผลให้ต่างชาติเช่น สหรัฐ และอังกฤษ จับตามองอย่างใกล้ชิด
โดยก่อนหน้านี้ เว็บไซต์ไมโครบล็อกชื่อดัง "ซีน่า เหว่ยป๋อ" รายงานว่า ขณะนี้เกิดสถานการณ์ผิดปกติในกรุงปักกิ่ง เมื่อคืนวันที่ 19 มี.ค.ที่ผ่านมา จากการแตกหักกรณีมีการปลดหัวหน้าพรรคคอมมิวนิสต์สาขาฉงชิ่ง รวมทั้งมีการลือว่า อาจเกิดเหตุรัฐประหาร เนื่องจากมีทหารนอกเครื่องและเจ้าหน้าที่รักษาความมั่นคง ประจำบนถนนฉางอาน ใกล้จัตุรัสเทียนอันเหมิน อย่างไรก็ตาม ต่อมา ทางการจีนได้ทำการบล็อกและเซนเซอร์กระแสข่าวลือสะพัดเหล่านี้ทั้งหมด
รายงานระบุว่า ก่อนหน้านี้ พรรคคอมมิวนิสต์ถูกมองว่า กำลังเผชิญสถานการณ์ขัดแย้งและแตกหัก ภายหลังมีการปลดนายป๋อ ซี ไหล เลขาธิการพรรคคอมมิวนิสต์ประจำเมืองฉงชิ่ง ผู้ได้รับการคาดหมายว่าจะได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็น 1 ใน 9 คณะกรรมการโปลิตบูโรที่ทรงอำนาจ ทั้งยังเป็นผู้นิยมลัทธิเหมา ในข้อหามีพฤติกรรมเข่าข่ายคอร์รัปชั่น ภายหลังจากคนสนิทของเขา ได้ลี้ภัยเข้าไปพำนักในสถานกงสุลสหรัฐ เมื่อเดือนที่แล้ว
หลายฝ่ายมองว่า การปลดนายป๋อ ซึ่งเป็นตัวแทนแห่งสัญลักษณ์การฟื้นลัทธิเหมา เจ๋อ ตุง ได้สร้างความแตกแยกให้แก่บุคคลจำนวนมากภายในพรรค โดยเฉพาะกลุ่มของกลุ่มของนายกรัฐมนตรีเวิน เจียเป่า และเจ้าหน้าที่ที่ใกล้ชิดกับนายโจวหยงคาง สมาชิกกรรมการประจำกรมการเมืองของพรรคคอมมิวนิสต์จีน และประธานคณะกรรมาธิการการเมืองและกฎหมาย คณะกรรมการกลางพรรคคอมมิวนิสต์
โดยที่ผ่านมา นายป๋อ ถูกกล่าวหาว่า ใช้ชีวิตอย่างหรูหรา โดยลูกชายได้เรียนในโรงเรียนฮาร์โรว์และมหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ดของอังกฤษ และเขายังดำเนินมาตรการปราบปรามแก๊งมาเฟียที่เกี่ยวข้องกับเจ้าหน้าที่รัฐหลายคน แต่สมาชิกจำนวนมากอ้างว่าเขาใช้นโยบายปราบมาเฟียกำจัดคู่แข่งทางการเมือง แต่เขาได้รับความชื่นชอบจากสมาชิกพรรคจำนวนไม่น้อย จากการเรียกร้องให้พรรคฟื้นฟูลัทธิเหมา ซึ่งก่อนหน้านี้ถูกเคยนายกฯ จีนเตือนว่า เป็นเรื่องเป็นไปไม่ได้ เพราะจะฉุดจีนกลับคืนสู่ยุคมืดอีกครั้ง
Rumors of a coup in Beijing ricocheted around the Chinese Internet on Tuesday and even caused the cost of credit default swaps on Chinese debt to rise slightly. That's remarkable considering there wasn't one iota of evidence that shots were fired at the Diaoyutai State Guest House or tanks were taking to the streets, as viral microblog posts had it.
But then consider that a month ago, Wang Lijun, an official of vice ministerial rank, sought asylum in the U.S. Consulate in Chengdu. Last week, his boss Bo Xilai, the popular party secretary of Chongqing, was dismissed from his post six months before a national leadership transition. In these strange days, it's easy to see why Chinese citizens may believe reports of a coup.
China is supposed to have "institutionalized" its leadership transitions so that such an upheaval could never happen. The outgoing Politburo Standing Committee hands over power to the anointed party general secretary and premier and picks the rest of the new Politburo. The Standing Committee also selects the two slightly younger men who will take over the top jobs 10 years down the road.
But is this arrangement really so stable? Power is now shared on an alternating basis by the Shanghai or "princeling" faction (former Party Secretary Jiang Zemin and the presumptive next one, Xi Jinping) and the Communist Youth League faction (current Party Secretary Hu Jintao). This sets up a dynamic of the current ruling faction sharing power with its presumptive successors in the other faction, a delicate balance to maintain over time.
And because paramount leader Deng Xiaoping picked Jiang Zemin and Hu Jintao, this year will mark the first transition not determined by the revolutionary generation. In 2002, Jiang Zemin tried to prolong his hold on power and pack the new Politburo with his proteges. No doubt Hu Jintao is trying to do the same.
Enlarge Image
eastday.com
One of the photos is being circulating with the coup rumors in viral microblog posts.
The party has been able to keep internal strife under control by avoiding ideological struggle over the last 20 years. The factions have competed for important posts and the spoils of power, but they ruled by consensus. The public was simply told to believe in the myth of a monolithic party and ignore the men squabbling behind the curtain.
This technocratic pragmatism may now be breaking down. For instance, Bo Xilai appealed to leftists' disgust with bourgeois individualism and public unhappiness with income inequality, a tactic that alarmed some leaders. Since his dismissal, leftist websites and commentators have also been silenced.
But there are plenty of other voices on the "right" advocating liberal political reform. Ten years ago, the prospect of achieving middle-class incomes made most intellectuals unwilling to rock the boat. Now they feel secure enough to demand more rights. The party sees this as evidence of Western infiltration, and it is tightening control over the media and launching new campaigns to promote the spirit of self-sacrifice.
This return of ideology could make it difficult for the party to apportion power neatly between the factions. This time, Bo Xilai was replaced by Zhang Dejiang, a more moderate member of the same faction. But if the factions come to stand for policy platforms, they will naturally start to play for keeps. Instead of rotating through positions as they currently do, politicians and their proteges will develop personal strongholds, especially in the military. From there it's a short hop to a real coup attempt like the one Mao's designated successor Lin Biao was supposedly plotting in 1971, before he died in a mysterious plane crash.
The Western commentariat likes to praise Chinese leaders as more intelligent and decisive than those chosen by democratic elections. Sometimes that may be true. But when was the last time rumors of a coup in Washington or London moved markets? The endless chanting of the "protect stability" mantra by Communist Party functionaries is a reminder that the regime is constantly on guard against attempts by its own members to usurp power.
When you get right down to it, what are China's leadership transitions if not palace coups on a regular schedule? That's not a stable institution. It's an invitation, sooner or later, for tanks in the streets.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น