1.ยืนยันว่าศาลรัฐธรรมนูญไม่มีอำนาจรับคำร้องตามรัฐธรรมนูญ มาตรา 68 เพราะการยื่นคำร้องทั้ง 5 คำร้องไม่ต่างจากครั้งที่นายสุรพงษ์ โตวิจักษณ์ชัยกุล รมว.ต่างประเทศ เคยยื่นเรื่องให้ยุบพรรคประชาธิปัตย์ ซึ่งศาลรัฐธรรมนูญระบุว่าต้องยื่นผ่านอัยการสูงสุดเท่านั้น ดังนั้นคำร้อง 5 คำร้องในกรณีนี้จึงต้องทำผ่านอัยการสูงสุดเช่นกัน เพราะมาตรา 68 เป็นเรื่องเกี่ยวกับการล้มล้างการปกครองในระบอบประชาธิปไตย มีโทษฐานเป็นกบฏ ดังนั้นอัยการสูงสุดต้องตรวจสอบข้อเท็จจริงก่อน และไม่มีกฎหมายใดในโลกให้ประชาชนยื่นคำร้องต่อหน่วยงานของรัฐ 2 หน่วยได้ในเวลาเดียวกัน
2.รัฐธรรมนูญมาตรา 291 เป็นวิธีการแก้ไขรัฐธรรมนูญ ซึ่งไม่มีบทบัญญัติใดให้อำนาจศาลรัฐธรรมนูญมาวินิจฉัยเรื่องความชอบหรือไม่ชอบในการแก้มาตรา 291 ศาลรัฐธรรมนูญไม่สามารถอ้างเรื่องสิทธิการพิทักษ์รัฐธรรมนูญมาเป็นข้ออ้างในการวินิจฉัยได้ การที่ศาลรัฐธรรมนูญมาวินิจฉัยเร่ื่องดังกล่าวเป็นการก้าวล้ำอำนาจฝ่ายนิติบัญญัติ ทำให้ประชาชนเสียโอกาสในการมีส.ส.ร.มาแก้รัฐธรรมนูญ นอกจากนี้นายวสันต์ สร้อยพิสุทธิ์ ประธานศาลรัฐธรรมนูญ เคยให้สัมภาษณ์เมื่อวันที่ 18 ส.ค.54 ระบุถึงการแก้ไขรัฐธรรมนูญด้วยว่า หากรัฐบาลต้องการแก้รัฐธรรมนูญก็ควรแต่งตั้งสภาร่างรัฐธรรมนูญชุดที่ 3 มาทำหน้าที่ยกร่างรัฐธรรมนูญใหม่ทั้งหมด และ
3.การแก้ไขมาตรา 291 ไม่ใช่การแก้ไขรัฐธรรมนูญทั้งฉบับ เพราะหมวด 1 และ 2 ตามรัฐธรรมนูญปี 50 ไม่มีการแก้ไข อีกทั้งร่างรัฐธรรมนูญที่จะแก้ไขนั้นก็มีการระบุที่เป็นหลักประกันชัดเจนด้วยว่า เรื่องใดที่ไม่สามารถแก้ไขได้บ้าง อย่างไรก็ตาม ที่ประชุมไม่ได้วิเคราะห์ว่าศาลรัฐธรรมนูญจะมีคำวินิจฉัยออกมาในแนวทางใด แต่เชื่อมั่นว่าศาลรัฐธรรมนูญจะใช้อำนาจการพิจารณาตัดสินคดีเป็นไปตามรัฐธรรมนูญมาตรา 197 โดยพิพากษาคดีบนหลักความยุติธรรม
