รำลึกวันแห่งวีรชน คนเสื้อแดง ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๓

รำลึกวันแห่งวีรชนคนเสื้อแดง

มีคนตายที่นี่ที่จำได้                     อย่าเฉไฉเพียงสองเดือนเพิ่งเคลื่อนผ่าน

ภาพทหารยิงคนจนแหลกลาญ                  รอยเลือดฉานเป็นทางยาวปวดร้าวใจ

            รถตะขาบ กระสุนจริง ยิงไม่ยั้ง      โดนอย่างจัง รัวไม่นับดับพวกไพร่

มีคนเหรอ เห็นไม่เห็นใครเป็นใคร               ยิงเข้าไป ถึงมึงวิ่ง กูยิงตาม

            จากยอดตึก ยิงลงที่ตรงหัว           แล้วตามรัว ยิงหลังไปใครเข้าหาม

ยิงให้ทรุด แล้วลากมา อย่าวู่วาม               ใครเข้าห้ามกระทืบมันได้ทันที

            เรื่องยิงคนไร้ทางสู้กูถนัด              มึงเข้าวัดกูก็ยิงอย่าวิ่งหนี

ล้มแล้วลุกอย่านึกว่าจะปราณี                   อยากลองดียิงไม่เหลือพวกเสื้อแดง

            ทหารไทยยิงคนไทยมันใจชั่ว         แต่มุดหัวหนีโจรป่าน่าแขยง

เก่งกับคนมือเปล่าเข้าทิ่มแทง                    นี่เมืองแห่งพุทธถือจริงหรือไร

            พฤษภาที่ 19 เพื่อนเราสิ้น            หน้าซบดินเป็นร้อยศพกลบเคียงใกล้

จะไม่ลืมวันนี้ทุกปีไป                                จารึกไว้วีรชนคนเสื้อแดง

คุณลมหวน ห้องบ้านราชดำเนิน ประพันธ์